ارزشیابی برنامه آموزش پیشگیری از آسیب های ناشی از حوادث مدرسه ای در دانش آموزان ناشنوا و نیمه شنوای دبیرستانی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی

سابقه و هدف: دانش آموزان یکی از گروه های آسیب پذیر در مقابل حوادث می باشند. دانش آموزان ناشنوا و نیمه شنوا به علت معلولیتشان ممکن است نسبت به دانش آموزان عادی آسیب پذیرتر باشند. لذا هدف این مطالعه ارزشیابی برنامه آموزش پیشگیری از آسیب های ناشی از حوادث مدرسه ای در دانش آموزان ناشنوا و نیمه شنوای مقطع دبیرستان بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی بود.  مواد و روش ها: مطالعه نیمه تجربی حاضر در بین کلیه دانش آموزان ناشنوا و نیمه شنوای دبیرستانی شهر همدان (دو مدرسه) در سال1392 انجام شد. دانش آموزان به روش تصادفی در دو گروه مداخله (23نفر) و کنترل (27نفر) قرار گرفتند. داده ها توسط پرسشنامه ای شامل سؤالات مربوط به متغیرهای جمعیت شناختی، سازه های مدل اعتقاد بهداشتی، آگاهی و رفتارهای پیشگیری کننده به صورت خودگزارش دهی، قبل و دو ماه بعد از مداخله آموزشی در دو گروه تکمیل گردید. مداخله آموزشی شامل ارائه یک کتابچه طراحی شده و برگزاری 5 جلسه آموزشی بود. برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss-16 و آزمون های تی زوجی، فیشر، تی مستقل و آزمون کای دو استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد بعد از مداخله آموزشی افزایش میانگین نمرات آگاهی (p=0.002)، رفتارهای پیشگیری کننده (p=0.001) و سازه های مدل اعتقاد بهداشتی شامل شدت درک شده (p=0.001)، منافع درک شده (p=0.001)، خودکارآمدی (p=0.001) و راهنما برای عمل (p=0.001) در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود.  نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که مداخله آموزشی بر مبنای مدل اعتقاد بهداشتی می تواند سبب ارتقاء رفتارهای پیشگیری کننده از آسیب های ناشی از حوادث مدرسه ای در دانش آموزان ناشنوا و نیمه شنوا گردد.